Carl Rogers hakkında bilgi verir misiniz?
Carl Rogers, Amerika Birleşik Devletleri’nde, 1902 yılında doğmuştur. Çocukluğunda, tutucu ve Protestan olan ebeveyni tarafından, onların kurallarına göre yaşamaya zorlanmış ve yalnız, yalıtılmış bir çocukluk yaşamıştır. Gençlik yıllarında, bir süre din eğitimi alan Rogers, 22 yaşındayken New York’ta bir dinbilim konferansına katıldığında, kendisini ebeveyninin kökten inançlarından kurtarıp, dinbilimle uğraşmanın ilgi alanına girmediğini anlamıştır.
Rogers, 1931 yılında, Columbia Üniversitesi’nin Öğretmenler Fakültesi’nden klinik ve eğitim psikolojisi alanlarından doktora derecesi almıştır. Bu üniversitedeki eğitimi sırasında, John Dewey ve Leta Hollingworth’un klinik psikoloji alanındaki çalışmalarından etkilenmiştir. Tamamladığı doktorasının ardından Institute for Child Guidance’de ve Rochester Guidance Center’da görev yapan Rogers, 1940 yılında, bir çağrı üzerine Ohio State Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olarak çalışmaya başlamıştır. Bu görevi sırasında, psikoterapi kuramları hakkında oldukça bilgili olan öğrencilerinden bir çok şey öğrenen Rogers, yeni bir kuram geliştirmeye başladığını fark etmiştir (Karahan & Sardoğan, 2004, s. 82). 1942 yılında “Danışmanlık ve Psikoterapi” adlı yapıtını yayınlayan Rogers bu yapıtında, psikolojik danışmada, danışman kişinin sahip olması gereken özellikleri belirtmiştir. (Bu özelliklerin neler olduğu, ilerideki bölümlerde ayrıntılı bir şekilde ele alınacaktır). Rogers, 1945 yılında Chicago Üniversitesi’nde görev almış ve bir psikolojik danışma merkezi kurmuştur. 1957 yılında Wisconsin Üniversitesi’ne geçen Rogers, burada hastanede tedavi gören şizofren hastalara Danışan Merkezli Terapi’yi uygulamış ve özellikle içedönük olan ve konuşmayan psikotik hastalarda, empatik anlayış yoluyla kurulan etkileşim sayesinde çok olumlu sonuçlar elde etmiştir (Karahan & Sardoğan, 2004, s. 83). Rogers; 1951 yılında (Chicago Üniversitesi’nde çalıştığı dönemde yaptığı araştırmaların ürünü olan) “Danışanı Merkez Alan Terapi”, 1961 yılında “İnsan Olma Üzerine”, 1969 yılında “Öğrenme Özgürlüğü”, 1970 yılında “Carl Rogers ve Etkileşim Grupları” ile 1972 yılında “Eş Olma Üzerine; Evlilik ve Benzeri İlişkiler” isimli yapıtlarını yayınlamıştır
