Adıyamanın Sosyo Ekonomik Yapısı Nasıldır
Tarım; Adıyaman, sahip olduğu coğrafi konum ve iklim açısından tarıma müsait bir İldir. Nitekim, halihazırda ekonomik açıdan tarıma dayalı İl özelliğini hala taşımaktadır. İlin, bir tarım İli olmasında, endüstri ve ticaret merkezlerine olan uzaklığında önemli bir etken olmuştur. Daha çok ve kaliteli tarım ürünleri üreterek çiftçilerin gelir düzeyini yükseltmek amacıyla gerek devletçe ve gerekse özel sektör tarafından bir çok proje uygulamaya konulmaktadır. Ancak, bölge çiftçisinin şu andaki sosyo-ekonomik düzeyi, sürdürülen çalışmalardan ivedi sonuç alınmasını oldukça güçleştirmektedir.İlde tütün, Antep fıstığı, mercimek ve nohut gibi tarım ürünleri üretiminde, son on yılda gerek kalite ve gerekse miktar yönünden önemli mesafeler kat edilmiş ve ayrıca hayvancılığın geliştirilmesine yönelik çalışmalar sayesinde de kültür ırkı hayvanların, topla hayvan varlığı içindeki oranının giderek arttığı gözlenmiştir.
Adıyaman İlinin GAP Projesi kapsamında oluşu nedeniyle, pek yakın gelecekte İlin tarımda önemli bir atağa geçileceği tahmin edilmektedir. İl nüfusunun yaklaşık olarak % 75’i doğrudan veya dolaylı olarak tarım ve hayvancılıkla uğraşmaktadır. Adıyaman İli toplam 761 400 hektar arazinin % 40.35’i olan 307.191 hektarlık bölümü tarım arazisidir.
Hayvansal Üretim; Adıyaman; hayvancılık yönünden önemli bir potansiyele sahip olmakla beraber günümüzdeki durumu ile tarım ekonomisi içerisinde % 9.25 gibi az bir paya sahiptir. Bunu artırmak için son yıllarda bir çok “Hayvancılığı Geliştirme Projesi” uygulamaya konulmaya başlanmıştır.
Sanayi Durumu; Adıyaman İl olduğu 1954 tarihinden önce sanayi ve ticaret yok denecek kadar azdı. 1970 yıllarından itibaren, bu alanda biraz kıpırdanma oldu ise de; İlin bu anlamdaki kalkınmışlık düzeyi, halen arzulanan noktaya gelememiştir. Nitekim yıllardan beri kalkınmada 1. derece öncelikli İl statüsünü korumaktadır. Fabrika ile ilk kez, 1967 yılında kurulan Sümerbank İplik Fabrikası ile tanıştı, bunu daha sonra Çimento ve süt fabrikaları ile et kombinası izledi. Bunlardan sadece et kombinası atıl kaldı. Diğerleri faaliyete geçerek İle sanayi alanında belli bir canlılık getirdi. 990’lı yıllarda “Özel yatırımların devlet teşviki” olayından sonra, özel teşebbüs de sanayi alanına el atmaya başladı. Çoğunluğu tarıma dayalı olmak üzere 146 adet yatırım teşebbüsü yapıldı. Bunlardan 25 adedinin tamamlanmasına karşılık ancak 10 adedi faaliyete geçti, Diğerlerinin de tamamlanması halinde İlin istihdam ve ekonomik sorunlarının azalmasında önemli bir aşama olacağı muhakkaktır. Öte yandan, inşaatları hala devam eden Organize Sanayi Bölgesi ile Küçük Sanayi Sitelerinin bir an önce faaliyete geçmesi de İldeki ekonomik gelişme büyük bir ivme kazandıracaktır. İlimizde halihazırda kurulmuş ve kurulma aşamasında olan sanayi tesislerine ilişkin çalışmalar devam etmektedir.
Ticari Durum; Adıyaman İli’nin; ticari durumu sanayisine paralel olarak bir gelişme göstermiştir. Bu gelişmenin, sebeplerinden en önemlisi henüz sanayileşme aşamasında olması, imalat sektörünün yeterli seviyede olmaması dolayısıyla ticari mal ve ürünlerin doğrudan piyasa ve pazarlara arz edilememesidir. İlde yetiştirilen buğday, arpa, nohut, mercimek, pamuk, tütün, fıstık, üzüm gibi ürünler diğer İllerdeki esnaflara satılmakta olup, az da olsa yurtdışına ihraç edilmektedir. Özellikle fıstık, iplik, kilim, savan ve turistik el dokuma halıları başlıca ihraç ürünlerimizdir. İlin 1. derecede kalkınmada öncelikle İller arasında olması, İldeki yatırımların cazipliğini düşünerek, son zamanlarda İlin çeşitli yerlerinde açılan Giyim-Tekstil atölyelerinde üretilen ürünler İstanbul’a gönderilip, İstanbul’dan da yurtdışına ihraç edilmektedir. İldeki yatırım maliyeti giderlerinin düşük olması, girişimciler için cazip olup, girişimcilerin aha çok kar elde etmesini sağlamaktadır.
